"Oeh lekker he, deze aardappels" en daar gaan ze al "Nee, bleh stamp is lekkerder.."
Of "Wauw zie je die merel daar in de tuin?" en dan "Nee, pap dat is een vogel!"
Onze kinderen weten het gewoonlijk altijd beter. Of ja... Dat denken ze dan hè!
Zo'n moment als deze zie je vaak genoeg gebeuren, maar waar komt dit vandaan?
Waarom denken onze kinderen het zo veel beter te weten als wij oud en dus hopelijk ook wijs zijn..
Pap was toch altijd de slimste van de hele wereld... Toch..? Iemand?
Wij mogen dan misschien wel weten dat we veel meer weten... Maar kinderen weten simpel weg niet, dat ze iets niet weten. Zij hebben een groot deel aan onbewust onkunde. Onbewuste wat..?!
Er zijn verschillende vormen van dingen weten, ergens kennis van hebben. De eerste is bewuste kunde, deze heb je op het moment dat je weet dat je iets kunt of ergens iets vanaf weet. Denk aan je hobby. Doe je aan tennis, dan weet je hoe je een racket vast moet houden. Dit is dus en bewuste kunde. Je weet immers dat je dit weet.
De tweede is bewuste onkunde. Ja, je raadt het al! Dit is iets waarvan je weet dat je het niet weet. Stel ik ga met mijn vriend die niets van tennis afweet samen een balletje slaan... Dan gaat hij aan zijn bewuste onkunde werken met mij. Hij heeft nog nooit getennist dus hij weet hier niets van af. Hij weet wel dat hij het ooit zou kunnen weten, dat is dus een bewuste onkunde.
Last best... De onbewuste onkunde, je kind weet niet dat er dingen zijn waar hij of zij nog niks van af weet. Om die reden weten ze dus ook niet dat ze slechts weinig weten. Ze denken alleen in bewuste kunde en bewuste onkunde. Zij hebben geen idee dat deze derde variant er ook is. In tegenstelling tot volwassen die vaak op zoek zijn naar hun onbewuste onkunde.
Hoe helpt dit je om je kind beter te begrijpen?
Op het moment dat je kind iets een opmerking maakt die subjectief (een mening) is, over een objectief (een feitelijk) weetje dat je mededeelt. Dan kun je je kind direct uitleggen waarom dat wat je zegt feitelijk is. Kinderen zijn leergierig. Zij maken deze "ik-weet-alles-lekker-puh-fouten" alleen wanneer zij denken alles te weten. Leer je kind dus iets op zulk moment. Als je een kind een boek laat lezen over dieren, een onderwerp waar zij veel vanaf weten. Waarin je verzonnen dieren als tekeningen verwerkt en je vraagt je kind "Bestaat dit dier?" dan zal het kind vast en zeker "nee" zeggen simpel weg omdat je kind nooit van het die gehoord heeft en het dus voor hem of haar helemaal niet mogelijk is dat dit dier bestaat. Je kunt hier behalve uitleg over wat jij als ouder van de wereld weet, vrij weinig aan doen... Euh wat verder?
Het gelukje wat in het verlengde van deze momenten zit, na mate je kinderen ouder worden en zij meer en meer leren, veranderen hun hersenen en de manier van leren ook. Net zowel als hun zelfbeeld. Er komt dus net zo zeker als dit moment ook een moment waarop je kind wel naar al je advies en wijsheden luistert! Nog een paar jaartjes wachten...
Liefs, Carmen.
Bronnen: Het artikel "Children are know it alls" van Psychology today.
Het artikel "What you need to know about a know it all" van Psychology today.
Leuk bericht? Herkenbaar moment? Op de hoogte blijven van alle adviezen?
Like ons dan op Facebook en je mist niets! www.facebook.com/pedagokliekjes
 |
| Pedagokliekjes - Ik-weet-het-toch-beter-mam-moment. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten